Η ιστορία με τις μετεωρολογικές προβλέψεις θυμίζει όλο και περισσότερο το γνωστό «λύκος στα πρόβατα». Από τους «πρωτοφανείς καύσωνες» και τις «επικίνδυνες πλημμύρες με τα νερά που θα μας πνίξουν», φτάνουμε τελικά σε φυσιολογικά για την κάθε εποχή φαινόμενα, με μια ζεστή ημέρα το καλοκαίρι και μια φθινοπωρινή καταιγίδα. Η ανάγκη για προβολή και ο εντυπωσιασμός του κοινού με τις φανταχτερές ορολογίες για τους εμποδιστές και αλλά μυστήρια, προσφέρουν δημοσιότητα σε κάποιους και κλικ σε διάφορες ειδησεογραφικές (και μη) ιστοσελίδες. Ο φόβος και ο τρόμος «πουλάνε» – και αυτό πλέον έχει επεκταθεί και στην πρόγνωση του καιρού. Ένα εύπεπτο θέμα που ενδιαφέρει τους πάντες χρησιμοποιείται για καθαρά ιδιοτελείς λόγους.
Η αλήθεια είναι ότι οι σοβαρές και οι επίσημες προβλέψεις δεν παίζουν με τον φόβο και δεν τρομοκρατούν, αλλά χρησιμοποιούνται εντέχνως στο κλίμα που έχει ήδη δημιουργηθεί. Το τελευταίο όμως διάστημα, στη διαμόρφωση του κλίματος φόβου μπαίνουν και οι επίσημοι κυβερνητικοί και αυτοδιοικητικοί φορείς. Με συσκέψεις και προτροπές που φτάνουν στο σημείο να εκδίδεται προειδοποίηση 112 επειδή…θα βρέξει τον Οκτώβριο ! Είναι προφανές ότι ο φόβος του πολιτικού κόστους καθορίζει τη λειτουργία κρίσιμων δομών του κράτους και της αυτοδιοίκησης. Η πολιτική προστασία και η χρήση της προειδοποίησης μέσω του 112 δεν μπορούν να γίνονται με όρους «κλίματος», αλλά πρέπει να βασίζονται σε πραγματικά δεδομένα.
Ο κίνδυνος που υπάρχει από τις υπερβολές είναι να φτάσουμε στο άλλο άκρο: να μην πιστεύει και να μην ανησυχεί κανείς, ακόμα και όταν υπάρχει πραγματικός λόγος κινητοποίησης. Τα καιρικά φαινόμενα, όπως πολλές φορές έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, είναι επικίνδυνα και απαιτείται η κινητοποίηση του μηχανισμού και η προειδοποίηση των κατοίκων. Όταν όμως υπάρχουν διαρκώς ψευδείς συναγερμοί, στο τέλος κανείς δεν θα πιστέψει και δεν θα κινητοποιηθεί όταν υπάρξει πραγματικός κίνδυνος.
Με βάση την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, απαιτείται να αλλάξει η στάση όσων έχουν την ευθύνη της πολιτικής προστασίας. Να προχωρούν σε κινήσεις που θα αποτρέπουν τη δημιουργία κλίματος φόβου και μόνιμου συναγερμού. Να θέτουν τα πράγματα στη σωστή διάσταση και να μην παρασύρονται από το «κλίμα» στο να εκδίδουν αποφάσεις για συναγερμό. Αντιλαμβανόμαστε ότι το πολιτικό κόστος και η μικροπολιτική αντίληψη επιβάλλουν το να εκδίδεις προειδοποίηση και να «ξεμπλέκεις». Όμως είναι φανερό ότι αυτή η πρακτική αργά ή γρήγορα θα αποδειχτεί επικίνδυνη.
panagopg@gmail.com
