Η κυβέρνηση αφαιρεί διαρκώς αρμοδιότητες και ρόλους από την τοπική αυτοδιοίκηση. Την ίδια στιγμή, όμως, αύξησε τις θέσεις ευθύνης για να ενισχύσει -υποτίθεται- την αποτελεσματικότητα στη λειτουργία. Έχουμε, λοιπόν, λιγότερες αρμοδιότητες, αλλά περισσότερους αξιωματούχους για να τις ασκούν! Το συγκεκριμένο παράδοξο δεν εξηγείται με βάση την κοινή λογική και είναι προφανές ότι έχει ως στόχο τη διάχυση της εξουσίας και των ωφελημάτων της. Όταν και ο τελευταίος εκλεγμένος σύμβουλος της πλειοψηφίας έχει ρόλο και, τις περισσότερες φορές, μισθό, ευθυγραμμίζεται εύκολα και πειθαρχεί στις κεντρικές επιλογές.

Οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι, μέσα από το μοίρασμα των θέσεων, έχουν ένα πιστό στράτευμα, το οποίο δεν πάει κόντρα σε επιλογές. Την ίδια στιγμή δημιουργείται και ένας ολόκληρος εκλογικός μηχανισμός, που συνωστίζεται στις πρώτες σειρές των επισήμων και διαγκωνίζεται στο σπορ των μικροεξυπηρετήσεων με βάση τις αρμοδιότητες του κάθε φορέα. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι η συγκεκριμένη διάρθρωση, ειδικά των δημοτικών αρχών, έχει διαλύσει τις υπηρεσίες των δήμων. Οι αξιωματούχοι με τους συμβούλους τους έχουν υποκαταστήσει την υπηρεσιακή ιεραρχία και τους ίδιους τους υπαλλήλους -με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αποτελεσματικότητα και την παραγωγή έργου για όλους τους πολίτες. Είναι προφανές ότι η ακεραιότητα της διοίκησης, η αμεροληψία και η υπηρέτηση του συλλογικού έναντι του ατομικού δεν υπηρετούνται μέσα από τέτοια συστήματα διοίκησης· απλώς φαντάζουν ως ψιλά γράμματα.

Η γύμνια του συγκεκριμένου συστήματος αποκαλύπτεται όταν πραγματοποιούνται αλλαγές σε θέσεις ευθύνης. Όταν αλλάζει κάποιος από μια θέση, χρειάζεται και μια αιτιολογία: Τι πέτυχε, πού υπήρξαν αστοχίες, γιατί πάει σε νέα θέση, τι προσδοκίες και σχέδιο υπάρχει. Και απάντηση στο βασικό, αφού απέτυχε στη μια θέση και αλλάζει, γιατί να πετύχει στην επόμενη; Εδώ, όμως, έχουμε αλλαγές και όλοι είναι καλά: και αυτοί που φεύγουν και οι άλλοι που έρχονται. Καμία αιτιολογία, καμία εξήγηση. Έτσι πραγματοποιούνται μετακινήσεις για να γίνεται ροτέισον -προφανώς στις έμμισθες θέσεις, γιατί υπάρχει και το «κασέρι» της εξουσίας.

Οι περισσότεροι νομίζουν ότι οι πολίτες είναι αφελείς και δεν αντιλαμβάνονται τι γίνεται και ποιος είναι ο πραγματικός λόγος όσων συμβαίνουν. Είναι προφανές ότι δεν τους ενδιαφέρει, γιατί θεωρούν ότι αυτό είναι μια συνήθης και αποδεκτή πρακτική. Θυσιάζονται τα πάντα στο πρόσκαιρο όφελος, επικαλούνται το νόμιμο,  ενώ αδιαφορούν για την ηθική στην πολιτική και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην πορεία του τόπου. Το κακό είναι ότι αυτές τις ακροβασίες θα τις πληρώσουμε όλοι και μάλιστα πολύ ακριβά.

panagopg@gmail.com