Η κυβέρνηση παρουσίασε, χθες 23 Ιουλίου 2025, ένα εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, επικεντρώνοντας σε τρεις βασικούς άξονες:
1. Κεντρικοποίηση και αναδιάρθρωση φορέων ύδρευσης
Συγχώνευση πάνω από 700 δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης (ΔΕΥΑ) σε τρεις κύριες οντότητες: ΕΥΔΑΠ (Αθήνα), ΕΥΑΘ (Θεσσαλονίκη) και μια τρίτη για την υπόλοιπη χώρα, πιθανόν για την Κρήτη και τα νησιωτική χώρα.
Οι νέες αυτές οντότητες θα παραμείνουν υπό κρατικό έλεγχο, πιθανόν μέχρι να δομηθούν στελεχιακά και οργανωτικά. με στόχο την δήθεν αποτελεσματικότερη διαχείριση, μείωση διαρροών, βελτιστοποίηση προσλήψεων και προσέλκυση στελεχών από ιδιωτικό τομέα.
Άρα βρισκόμαστε κατά ουσία ένα βήμα πρίν την λεγόμενη μεγάλη ιδιωτικοποίηση των δημοτικών και στο εξής κρατικών επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας.
Ότι απέμεινε δηλαδή μετά την ενέργεια και τόσα άλλα.
2. Νέο Ταμείο για κρίσιμες υποδομές
Δημιουργία ειδικού ταμείου με στόχο τη χρηματοδότηση έργων όπως φράγματα, μονάδες αφαλάτωσης και επεξεργασίας/επαναχρησιμοποίησης νερού.
Ταμειακή στήριξη μέσω: Ταμείου Ανάκαμψης, Πράσινου Ταμείου, ΠΔΕ, συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών, ΕΣΠΑ. Ποιός δηλαδή θα το χρηματοδοτεί το ταμείο. Κατά κύριο λόγο οι δημότες οι χρήστες του νερού αφού τα τέλη μέχρι τώρα ήταν ανταποδοτικά και βεβαίως θα προστεθούν τα χρήματα του πράσινου ταμείου και επίσης θα υπάρχει επιπλέον χρέωση για το νερό της άρδευσης και πάει λέγοντας.
Με λίγα λόγια θα υπάρχουν τεράστιες αυξήσεις πιθανολογείται υπερδιπλάσιες στην αρχή λειτουργίας του νέου φορέα.
Θα υπάρχει ο χαρακτηρισμός Αττικής και Κρήτης ως περιοχών με έλλειψη νερού ώστε να επιταχυνθούν τα έργα, την ώρα που όλοι γνωρίζουμε ότι η μισή Ελλάδα έχει πρόβλημα.
3. Βραχυ–μεσαία και μακροπρόθεσμα έργα
Βραχυπρόθεσμα ως παράδειγμα αναφέρεται η ενεργοποίηση γεωτρήσεων (π.χ. Μαυροσουβάλα, μέσος ρου Βοιωτικού Κηφισού) για επιπλέον ~75 εκατ. m³/έτος με κόστος ~2 εκ. € .
Μεσοπρόθεσμα. Εδώ αναφέρονται αντλήσεις νερού στον ταμιευτήρα Ευήνου μέσω ποταμών της λίμνης Κρεμαστών, έως ~200 εκ. m³/έτος .
Οι μονάδες αφαλάτωσης ως εφεδρική λύση.
Μακροπρόθεσμα:
Μεγάλα έργα ενίσχυσης του Ευήνου μέσω Κρεμαστών (πιθανών αφαλατώσεων και επαναχρησιμοποίησης νερού, π.χ. από Ψυττάλεια για άρδευση και εμπλουτισμό υδροφόρου ορίζοντα) .
Εδώ βλέπουμε ότι η επαναχρησιμοποίηση και η σπατάλη νερού, όπως τα κίνητρα για μείωση της κατανάλωσης και περιορισμό των διαρροών δεν αποτελούν πρώτη προτεραιότητα. Το ίδιο ισχύει και για τα αντιπλημμυρικά έργα και τα υδροηλεκτρικά. Θα είναι αντικείμενο του νέου φορέα ή αυτά τα ύδατα θα είναι σε απευθείας ιδιώτες από την πρώτη φάση ενσωμάτωσης.
Βεβαίως θα πρέπει να δούμε εδώ τι γίνεται και με τη δική μας ΔΕΥΑΚ. Είναι προτεραιότητας τα έργα που έχει αναλάβει.
Θα υπάρχουν χρηματοδοτήσεις
Θα ισχύσουν τα χρονοδιαγράμματα που έχει εξαγγείλει η δημοτική αρχή και η ΔΕΥΑΚ.
Θα υπάρχει νερό καλής ποιότητας λόγω του πολλαπλασιασμού των γεωτρήσεων στο υδατικό σύστημα Παμίσου Πηδηματος που δημιουργούν έντονη υφαλμύρωση.
Θα δυσκολέψουν τα όρια καταλληλότητας και οι προδιαγραφές πόσιμου νερού ή θα πίνουμε το ίδιο και χειρότερο νερό.
Τι θα γίνουν τα εκατομμύρια που έχει η ΔΕΥΑΚ στο αποθεματικό της.
Θα χρησιμοποιηθούν και θα αποτελούν αποθεματικό της Νέας εταιρείας και μετά του ιδιώτη.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα δουν στα συμβούλια δήμου και ΔΕΥΑΚ.
Προφανώς ο δήμαρχος θα πρέπει να προβεί άμεσα σε δηλώσεις σχετικά με τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού και κατά πόσο στηρίζει την πολιτική αυτή που οδηγεί ολοταχώς στην ιδιωτικοποίηση τού φυσικού πόρου.
Έτσι όπως πάει σε λίγο θα ακολουθήσει και ο αέρας αφού ένα μεγάλο μέρος του είναι νερό και διοξείδιο του άνθρακα που ήδη πλέον τιμολόγειται.
* Ο Μιχάλης Δ. Αντωνόπουλος είναι Γεωλόγος - Γεωτεχνικός Περιβάλλοντος M.Sc., πρώην Αντιπρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Πελ. & Δ. Ελλάδος, πρόεδρος ΑΣ Καλαμάτας, πρώην Δημοτικός Σύμβουλος (mix.anton63@gmail.com)
