Οι περιφερειακές εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι τους αποκλείστηκαν από τη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Την ίδια ώρα δόθηκαν ερωτήσεις σε μέσα ενημέρωσης μηδενικής υπόστασης, που αποτελούν όμως το μεγάφωνο της κυβερνητικής προπαγάνδας. Τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι που δεν ελέγχονται και δεν ανήκουν στο κυβερνητικό ρουλεμάν προπαγάνδας αποκλείονται, ώστε να μην υποβληθούν ενοχλητικές ερωτήσεις ή να τεθούν ζητήματα που θα αμφισβητήσουν το κυρίαρχο αφήγημα. Τα περιφερειακά μέσα ενημέρωσης, με τις ερωτήσεις τους, δεν θα υπηρετούσαν προφανώς τον στόχο της κυβερνητικής παράστασης και γι’ αυτό αποκλείστηκαν.
Όποιος προσέξει τις συγκεκριμένες συνεντεύξεις μπορεί να διαπιστώσει ότι οι ερωτήσεις που υποβάλλονται είναι αναμενόμενες και οι απαντήσεις μελετημένες και σκηνοθετημένες. Ακόμα και η άρνηση απάντησης, με μια αίσθηση υποτιμητικής ενόχλησης, αποτελεί μέρος της παράστασης. Κάποιοι έχουν επιλέξει να παίξουν τον ρόλο του κομπάρσου, υποβάλλοντας από πριν την ερώτηση κάνοντας πως περιμένουν απάντηση. Αυτό, προφανώς, δεν είναι συνέντευξη Τύπου, αλλά μια κακοπαιγμένη παράσταση που πλήττει την ενημέρωση και δημιουργεί πλασματική εντύπωση για την ικανότητα και την επάρκεια πολιτικών προσώπων.
Η ευθύνη για αυτό που συμβαίνει στη ΔΕΘ, αλλά και σε άλλες συνεντεύξεις, ανήκει στους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης και, βέβαια, στις δημοσιογραφικές ενώσεις. Αν οι ιδιοκτήτες και οι δημοσιογράφοι αποφάσιζαν να μην παίξουν τον ρόλο του κομπάρσου, τότε θα βλέπαμε διαφορετικές συνεντεύξεις και, ενδεχομένως, εντελώς διαφορετικά πολιτικά πρόσωπα. Τότε ίσως να φαινόταν ποιος μπορεί να αντεπεξέλθει και ποιος είναι ελάχιστος, όταν καλείται να απαντήσει εκτός κειμένου και χωρίς αποστήθιση του ποιήματος που έχει προετοιμαστεί και απαγγελθεί ώρες πριν, μπροστά στον καθρέφτη των συμβούλων και των ειδικών.
Το πρόβλημα με την ενημέρωση και τον τρόπο που στοιχίζονται συμφέροντα πίσω από πρόσωπα, είναι γνωστό. Όταν βλέπουμε μεγαλοεπιχειρηματίες με ποδοσφαιρικές ομάδες και ολόκληρο πλέγμα μέσων ενημέρωσης να παίρνουν «παραμάσχαλα» πολιτικά πρόσωπα και να προσπαθούν να τα επιβάλουν ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα διαφορετικό από σκηνοθετημένες παραστάσεις δήθεν ενημέρωσης.
Ο μεγάλος χαμένος είναι η δημοκρατία. Γιατί ο πολίτης που αντιλαμβάνεται την κοροϊδία στρέφεται συχνά σε πιο ακραίες και ολοκληρωτικές πρακτικές, υιοθετώντας την έτοιμη σαχλαμάρα που πλασάρεται ως αντισυστημική ή «εναλλακτική» είδηση. Αυτό, δυστυχώς, δεν φαίνεται να ενδιαφέρει όσους κοιτούν μόνο μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
panagopg@gmail.com
