Διότι η αλήθεια είναι ότι έχουμε Μουσείο Πόλης, απλώς αυτό δεν είναι στεγασμένο. Για την ακρίβεια δεν είναι στεγασμένο σε κτήριο, στεγάζεται στα βιβλία της προϊσταμένης των Γενικών Αρχείων του Κράτους Σίας Μηλίτση - Νίκα. Ολες οι εκδόσεις της υπηρεσίας που συντονίζει είναι ιστορικά διαμάντια, που αν εκθέσεις ψηφιακά οπτικοποιημένο το περιεχόμενό τους σε ένα κτήριο έχεις ήδη δημιουργήσει το Μουσείο Πόλης Καλαμάτας.
Ολα αυτά ήλθαν στο νου μας όταν πιάσαμε στα χέρια μας τον νέο θησαυρό των Γ.Α.Κ., που τιτλοφορείται «Τα εν Καλάμαις Καπνοπωλεία και Καπνεργοστάσια» και το οποίο εκδόθηκε με χορηγό το Ιδρυμα Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια.
Πριν το μελετήσουμε αναλυτικά, με το πρώτο φυλλομέτρημα, φθάσαμε στην τελευταία σελίδα, όπου θυμηθήκαμε τις άλλες εκδόσεις τις οποίες η Σία Μηλίτση πραγματοποίησε μαζί με τις συναδέλφους της Χρ. Θεοφιλοπούλου και Στ. Βερράρου: Κυλινδρόμυλοι Μεσσηνίας «Ευαγγελίστρια», «Το Αρσάκειο Καλαμάτας 1914-1923», «Η Μέση Εκπαίδευση στη Μεσσηνία», «Η Ντουάνα της Καλαμάτας 1830-1930», «Καλαματιανά Προικοσύμφωνα 1891-1900», «Προσφυγικοί Συνοικισμοί Καλαμάτας και Μεσσήνης», «Καλαμάτα, οδοιπορικό σε πλατείες και δρόμους της πόλης 1830-1940», «Η Καλαμάτα μέσα από τον φακό του Χρ. Αλειφέρη 1937-1974», «Τα Γλυπτά Μνημεία του Κοιμητηρίου Καλαμάτας αφηγούνται την ιστορία τους 1870-1940».
Εκτός από αυτά υπάρχουν και πολλές άλλες ιστορικές καταγραφές για την Καλαμάτα και πολλοί ανεξερεύνητοι τομείς. Κάποιους από αυτούς παρουσιάζει από την εβδομαδιαία σελίδα του στην «Ε» αλλά κυρίως από αναρτήσεις των βιβλίων του ο φίλος και συνάδελφος Ηλίας Μπιτσάνης. Για να πάμε πιο πίσω στο βάθος του χρόνου, θα αναφέρουμε τη δουλειά του Νίκου Ζερβή, του Μίμη Φερέτου, του Γιάννη Αναπλιώτη, του Πότη Οικονομάκη, του Δημ. Δουκάκη, του Ορέστη Χρυσοσπάθη και πολλών άλλων. Δίπλα σε αυτά και η «Σάλπιγξ Ελληνική», οι εκδόσεις της Μητρόπολης Μεσσηνίας και άλλες εκδόσεις, ων ουκ έστιν αριθμός.
Αν δεν είναι όλα αυτά ένα άστεγο Μουσείο Πόλης, τότε τι είναι; Και πώς θα τα γνωρίσουν πιο αναλυτικά από τα γραφόμενα οι νεότεροι Καλαματιανοί και οι επισκέπτες;
Φθάνοντας στο τέλος, θα απευθυνθούμε ευθέως στον περιφερειάρχη Πελοποννήσου Παν. Νίκα και σύζυγο της Σίας Μηλίτση - Νίκα, που ως επί 12ετία δήμαρχος Καλαμάτας δεν πρόταξε τη δημιουργία ενός τέτοιου Μουσείου Πόλης και θα του ζητήσουμε εν ονόματι των Καλαματιανών, έστω και τώρα να το δρομολογήσει σε συνεργασία φυσικά με τον δήμαρχο Θαν. Βασιλόπουλο. Και να γνωρίζουν και οι δύο ότι υπάρχει έδαφος και θα αγκαλιαστεί η προσπάθειά τους από απίθανους ανθρώπους και φορείς, με πρώτο -θέλουμε να πιστεύουμε- το Ιδρυμα Καρέλια, σε τέτοιο βαθμό που θα τρίβουν τα μάτια τους. Αν καταφέραμε να τους ευαισθητοποιήσουμε με όσα γράψαμε μπορούν ν’ αρχίσουν οι συζητήσεις και η ανταλλαγή ιδεών. Να είναι σίγουροι ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα. Αρκεί να κάνουν κοινωνούς και τους δημότες.
Ντίνος Πλεμμένος
