- Πώς επιλέξατε αυτό το βιβλίο σας, να είναι για τον έρωτα; "Ο έρωτας είναι για τους περισσότερους πάθος, για άλλους ιδανικό, πηγή έμπνευσης και δημιουργίας, αυτό που σε εκτοξεύει ή σε ρίχνει στην άβυσσο. Οπως κι αν τον δει κανείς, σίγουρα δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν τον έχει απασχολήσει. Η ερώτηση που υπέβαλα στον εαυτό μου, κάτι σαν υπόθεση εργασίας, ήταν: «πώς αντιμετωπίζει τον έρωτα ένας συγγραφέας». Στο μυθιστόρημα «Ερωτας στον καθρέφτη» μέσα από 2 ιστορίες, αυτή των συγγραφέων - ηρώων του, δηλαδή της Αριάδνης και του Πέτρου και αυτή των ηρώων που ο Πέτρος έχει δημιουργήσει στα δικά του κείμενα, βάζω τον έρωτα στο μικροσκόπιο ή καλύτερα, για να δικαιώσω και τον τίτλο, μπροστά σε έναν καθρέφτη. Προκαλώ και προσκαλώ τον αναγνώστη να δώσει τη δική του απάντηση στο τι είναι ο έρωτας τελικά και κατά πόσο καθρεφτίζει το ποιοι είμαστε ή το ποιοι θέλουμε να είμαστε".
- Ισορροπείτε χρόνια τώρα ανάμεσα στο παιδικό βιβλίο και στο μυθιστόρημα. Ποιες πλευρές του εαυτού σας αναδεικνύει το κάθε είδος; "Λένε πως κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του ένα παιδί. Μέσα από την ενασχόληση με τη γραφή και των 2 ειδών, συνδυάζω την έμφυτη περιέργεια, την ανάγκη για λήψη πληροφοριών, την ώθηση προς την εξερεύνηση και την περιπέτεια που διακρίνουν το παιδί και από την άλλη, την κατάθεση εμπειριών και προβληματισμών που ορίζουν και τη θέση του καθενός μέσα στον κόσμο και διακρίνουν τον ενήλικα".
- Είστε από τους συγγραφείς που είχαν την τύχη να καταφέρουν να εκδώσουν αρκετά βιβλία. Πώς βλέπετε τα πράγματα στον εκδοτικό χώρο σήμερα; "Πιστεύω πως παρά τις οικονομικές αντιξοότητες, οι προσπάθειες εντείνονται. Υπάρχουν αξιόλογα έργα και πολλοί εκδοτικοί οίκοι, με μακρά παράδοση ή νεοσυσταθέντες. Οπως υπάρχουν και πρωτοβουλίες για έκδοση ψηφιακών βιβλίων είτε αυτά παρέχονται με αντίτιμο είτε δωρεάν. Το βιβλίο ως πολιτιστικό αγαθό τροφοδοτείται από τους δημιουργούς του, ξεκινώντας από τον συγγραφέα και περνώντας από τα στάδια της έκδοσης για να φτάσει στον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας που είναι ο αναγνώστης. Αυτή είναι η αισιόδοξη πλευρά μέσα στην κρίση. Και από την άλλη, η πολιτειακή αντιμετώπιση του βιβλίου όχι ως πολιτιστικού αγαθού, αλλά ως ενός ακόμη είδους προς κατανάλωση δεν βρίσκει απαθείς τους ανθρώπους του εκδοτικού κόσμου, αλλά με δυνατή φωνή που ακούγεται αγωνιζόμενη (και μιλάω πάλι για όλη την αλυσίδα της δημιουργίας). Το θέμα είναι να γίνει κατανοητό επιτέλους ότι οφείλουμε να παράγουμε πολιτισμό, ειδικά στους καιρούς που διανύουμε. Δεν είναι λοιπόν μόνο το ζητούμενο η ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά και η κρατική αρωγή ώστε να ενισχυθεί ο εκδοτικός χώρος. Ηδη υπάρχει το θέμα με την κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου και το τι θα γίνει με τη βάση της Βιβλιονέτ. Περιμένουμε τις εξελίξεις".
- Τι θα λέγατε πως σας εκφράζει περισσότερο, η νομική επιστήμη ή το γράψιμο; "Το ταξίδι των λέξεων δεν παύει να κρύβει εκπλήξεις σε κάθε στροφή του μακρινού του δρόμου οπότε αυτό είναι που με εκφράζει. Φυσικά οι σπουδές μου στη Νομική μου έδωσαν ένα καλό υπόβαθρο κάνοντάς με να δω με άλλη ματιά πολλές καταστάσεις".
- Στην Καλαμάτα σκοπεύετε κάποια στιγμή να παρουσιάσετε κάποιο βιβλίο; Εχετε έρθει στο παρελθόν; "Θα το ήθελα πολύ και μάλλον θα γίνει. Στην Καλαμάτα έρχομαι συχνά, μάλιστα συμμετείχα πέρυσι στο πάνελ της παρουσίασης του φίλου μου συγγραφέα Φώτη Κατσιμπούρη. Για εμένα η Καλαμάτα είναι μία πόλη που συνδυάζει πολλά. Κάθε μεριά της κρύβει και κάτι που πυροδοτεί τη φαντασία, ακόμη και μια μοναχική βόλτα στην παραλία της είναι από μόνη της μία σαγήνη"...
Σχετικά με το βιβλίο: Κρύος ιδρώτας έτρεξε σε όλο της το σώμα, η αναπνοή της κόπηκε, κι αν κοίταζε σ’ έναν καθρέφτη μπροστά της ήταν σίγουρη πως η επιδερμίδα της θα είχε την ίδια απόχρωση με τα τριαντάφυλλα. Αυτά τα ίδια λουλούδια που προορίζονταν για εκείνη.
Η 40χρονη Αριάδνη Αργυρού, καταξιωμένη θεατρική συγγραφέας, δέχεται τα κείμενα ενός αγνώστου που συνοδεύονται πάντα από ένα λευκό τριαντάφυλλο. Η γραφή τη συναρπάζει καθώς αποκαλύπτει σε συνέχειες τη σχέση που γεννιέται ανάμεσα στον ερημίτη ζωγράφο Ιάσονα Σοφιανό και την ένοικο του «πύργου με τα κυκλάμινα». Η Αριάδνη αρχίζει να κάνει εικασίες σχετικά με τον μυστηριώδη συγγραφέα. Μια ιδιοτροπία της μοίρας θα ικανοποιήσει την περιέργειά της και θα γίνει η αφορμή να γνωρίσει τον 23χρονο Πέτρο, τον φοιτητή θεολογίας που κρύβεται πίσω από τα γοητευτικά κείμενα. Κάπως έτσι ο Πέτρος μπαίνει σαν κλέφτης στη ζωή της Αριάδνης, μέσα από μια ιδιότυπη συνύπαρξη πραγματικών και χάρτινων ηρώων. Μπλέκοντας περίτεχνα ένα μυθιστόρημα μέσα στο μυθιστόρημά της, η Ευρυδίκη Αμανατίδου ακολουθεί τις ζωές των ηρώων της αλλά και τις ζωές των ηρώων που έχει δημιουργήσει ο βασικός ήρωας μέσα στο δικό του μυθιστόρημα και αναζητά μαζί τους μία απάντηση σε ένα βασανιστικό ερώτημα της ανθρώπινης ψυχής: Τελικά τι καθρεφτίζει ο έρωτας; Την υπαρκτή ή την επιθυμητή προβολή του εαυτού μας;
Η Ευρυδίκη Αμανατίδου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα όπου και σπούδασε νομικά. Συμμετείχε στην έκδοση νομικού περιοδικού με αντικείμενο την εγκληματολογία και τη σωφρονιστική. Το Δεκέμβριο του 1991 βραβεύτηκε από το υπουργείο Πολιτισμού για το παιδικό θεατρικό της έργο "Ε"να καπέλο για τον καθηγητή", ενώ το 2005 έλαβε τιμητική διάκριση στον Λασκαρίδειο Διαγωνισμό Διηγήματος. Εχουν εκδοθεί τα έργα της: "Ενα καπέλο για τον καθηγητή" (παιδικό θεατρικό), "Στη Μεσόγειο κολυμπούν παράξενοι θεοί" (μυθιστόρημα), "Σιωπηλή πέτρα" (μυθιστόρημα, εκδόσεις Μίνωας 2007), "Η ακριβή ανάσα του νερού" (μυθιστόρημα, εκδόσεις Μίνωας 2009), "Ο φύλακας στο φάρο" (μυθιστόρημα, εκδόσεις Μίνωας 2011), "Οσα ποτέ δεν είπαμε με το ψευδώνυμο "Νία Μαγγέλου"" (συλλογικό μυθιστόρημα, σε συνεργασία με τους Τάσο Αγγελίδη Γκέντζο, Χρύσα Λουλοπούλου, Δημήτρη Νίκου). Παιδικά θεατρικά της έργα έχουν ανέβει κατά καιρούς από σχολεία και συλλόγους. Σε ελεύθερη ψηφιακή μορφή κυκλοφορούν τα έργα της: "Η πολιτεία που δεν είχε Χριστούγεννα", "Ο ήλιος που έχασε το δρόμο του", "Το αεράκι και η καμινάδα", "Το συναχωμένο ηφαίστειο", "Μαζί" (συλλογή διηγημάτων που έγραψε με τον Γιάννη Λαμπράκη). Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "αντί χ λόγου", Fresh Magazine και στην online ανθολογία διηγημάτων Onestory.gr.
