Το νέο μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη με τίτλο «Θα πέσει η νύχτα» παρουσιάζεται σήμερα Σάββατο, στις 7 μ.μ., στο βιβλιοπωλείο-καφέ «Ραμόν», Παυσανίου 2, στην Καλαμάτα, σε συνεργασία με την ομάδα "Πολιτιστικός Αντίλογος".

Για το βιβλίο θα μιλήσουν τα μέλη της ομάδας, Μιχάλης Δημητρακόπουλος και Ανδρέας Ζαγάκος. Η εκδήλωση αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της τριήμερης περιοδείας του συγγραφέα στην Πελοπόννησο, η οποία θα συνεχιστεί αύριο, Κυριακή, στο Γεράκι Λακωνίας, και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα, στην Πάτρα.

Στο νέο του έργο, ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης στήνει ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα που κινείται ανάμεσα στο οικογενειακό χρονικό, την ιστορία ενηλικίωσης και το κοινωνικό θρίλερ. Οι ήρωές του, σημαδεμένοι από τα τραύματα και τις αντιφάσεις τους, κινούνται μέσα σε μια εποχή κρίσης και ακραίας αστάθειας – μια συνθήκη που, όπως αναφέρει μιλώντας στην «Ε» και το diastixo.gr δεν απέχει καθόλου από την ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων. Οι ζωές τους είναι απόρροια ενός εκμαυλισμένου, ηθικά και πνευματικά χρεοκοπημένου περιβάλλοντος, όμως μέσα στην παρακμή διασώζονται οι άνθρωποι που αντιστέκονται, οι «σολομοί» που κολυμπούν κόντρα στο ρεύμα. Ακόμη, ο συγγραφέας δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη ρεαλιστική απεικόνιση των χαρακτήρων του, γεμάτων αντιφάσεις και ρωγμές. Οπως σημειώνει, ακόμη και οι πιο ικανοί ή φωτισμένοι ήρωες είναι λαβωμένοι – και αυτή ακριβώς η ατέλεια αποτελεί πολύτιμο συγγραφικό υλικό. Για τον ίδιο, η λογοτεχνία «πάντοτε ξεσκέπαζε τους συλλογικούς παραλογισμούς», λειτουργώντας ως καθρέφτης και αντίβαρο απέναντι στην εξουσία και τη βαρβαρότητα. Στο βιβλίο «Θα πέσει η νύχτα» ο φόβος δεν είναι μονόχρωμος· γίνεται άλλοτε κινητήρια δύναμη κι άλλοτε παραλυτικό συναίσθημα. Οι ήρωες βιώνουν διαφορετικές εκδοχές του, όμως μέσα στο σκοτάδι η ελπίδα επιμένει. Οπως τονίζει, ο κόσμος του βιβλίου «δεν είναι κατεστραμμένος, αλλά λαβωμένος – και η φθορά είναι κάτι απολύτως φυσικό».

Απορρίπτοντας κάθε ίχνος διδακτισμού, ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης παραμένει πιστός στην άποψη πως η λογοτεχνία δεν πρέπει να υπηρετεί την αγορά ούτε να προσπαθεί να γίνει αρεστή. «Ενας συγγραφέας δεν πρέπει να ανησυχεί μήπως γίνει δυσάρεστος», αναφέρει χαρακτηριστικά, επιμένοντας στην κριτική διάσταση της τέχνης και την ανάγκη της να φωτίζει τις αντιφάσεις του ανθρώπινου πολιτισμού. Η μνήμη, για τον Τζαμιώτη, αποτελεί προϋπόθεση αυτογνωσίας: «Οποιος δεν ξέρει από πού έρχεται, δεν ξέρει και πού πηγαίνει», επισημαίνει. Παράλληλα, θεωρεί πως η κοινωνική ευαισθησία και η συγγραφική ελευθερία δεν είναι αντίπαλες έννοιες· αντιθέτως, συνυπάρχουν οργανικά στη μυθοπλασία.

Η γραφή του χαρακτηρίζεται από καθαρότητα και ουσία, αποτέλεσμα μιας μακράς διαδρομής αυτογνωσίας. «Νεότερος ήμουν πιο κρυπτικός και εξεζητημένος», παραδέχεται, «τώρα επιθυμώ μόνο να γράφω ιστορίες με απλό και συγκινητικό τρόπο». Το έργο του συχνά συνομιλεί με την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση. Μιλώντας στην «Ε» και το diastixo.gr, υποστηρίζει πως νιώθει ιδιαίτερη συγγένεια με συγγραφείς όπως ο Μπροχ, ο Μούζιλ, ο Κανέτι και ο Φάλαντα, ενώ αγαπά εξίσου τον Θεοτόκη, τον Γιασάρ Κεμάλ και τον Φραγκιά. Δεν επιδιώκει πειραματισμούς για τους ίδιους τους πειραματισμούς, αλλά επιμένει στην καθαρότητα της αφήγησης, που για εκείνον είναι το πιο απαιτητικό και ουσιαστικό ζητούμενο. Τέλος, αν θα έπρεπε να αφήσει μία μόνο φράση στους αναγνώστες ως οδηγό για να μπουν στον κόσμο του βιβλίου, αυτή θα ήταν: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόσταση από τον ξένο χρόνο» – μια υπενθύμιση πως, ζώντας ο ένας δίπλα στον άλλον, πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε μέσα στις επιθυμίες και τις ανάγκες του άλλου. 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Στο eleftheriaonline.gr τρέχει διαγωνισμός. Μπείτε στην κλήρωση ΕΔΩ και κερδίστε το βιβλίο «Θα πέσει η νύχτα» (εκδόσεις "Μεταίχμιο") του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ  

Από την Αθήνα στον μεγάλο κάμπο της Λάρισας και στα δάση της Χαλκιδικής, οι ήρωες κινούνται στο σήμερα, κουβαλώντας το παρελθόν τους. Μια οικογενειακή σάγκα, μια ιστορία ενηλικίωσης, μια σχεδόν αστυνομική ιστορία, μαζί με έρωτες και θανάτους, μπλέκονται μεταξύ τους και δημιουργούν ένα σύμπαν άλλοτε ζηλευτό και άλλοτε ζοφερό. Ένα φιλόδοξο μυθιστόρημα, καθώς, πέρα από την έκτασή του, αξιοποιεί πολλά λογοτεχνικά είδη. Με άλλα λόγια, μιλά για την ασίγαστη ανάγκη να υπερασπίζεται κανείς το καλό πριν το κακό υπερισχύσει και πέσει πάλι η νύχτα. 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

"Δεν έκανε δα και τίποτα που να μην έχει ξανακάνει. Λες και δεν τα ήξερε τα χαΐρια του… Ολοι τα ξέρουν. Εδώ και χρόνια. Ενα σωρό κόσμος βάζει μαζί του στοίχημα αν μπορεί να καταφέρει το ένα ή το άλλο. Πότε αν τολμάει να σκαρφαλώσει μέχρι την κορυφή στο παλιό κυπαρίσσι που βρίσκεται στην αυλή της εκκλησίας, πότε αν κρατάει να σηκώσει πέντε καφάσια γεμάτες μπίρες, πότε πόσες φορές αντέχει να τρέξει τον γύρο της πλατείας στο ένα πόδι, αν μπορεί με τα μάτια δεμένα να κάνει σούζα με το ποδήλατο, τέτοια πράγματα. Κερδίζει· κέρασμα μια ομελέτα με λουκάνικα και πορτοκαλάδα. Χάνει· πρέπει να πιει με τη μία ένα κατοστάρι τσίπουρο".

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ TOY ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης γεννήθηκε το 1970 στη Λάρισα. Σπούδασε κινηματογράφο. Ζει στην Αθήνα. Βιβλία του: Η πόλη και η σιωπή (2013), Η εφεύρεση της σκιάς (2008), Παραβολή (2006), Ο βαθμός δυσκολίας (2005), Βαθύ πηγάδι (2003), Η συνάντηση (2002). Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις. Το πρώτο του θεατρικό έργο Ουδέτερη ζώνη απέσπασε Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα. Το έργο του Μια εξαιρετικά απλή δουλειά περιλήφθηκε στην Ευρωπαϊκή Ανθολογία Θεάτρου. Κείμενά του καθώς και άρθρα για θέματα πολιτισμού και σύγχρονης τέχνης έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Το πέρασμα (2016 – Athens Prize for Literature), το οποίο μεταφράστηκε στη Γαλλία από τις εκδόσεις Actes Sud, και Ισως την επόμενη φορά (2017), καθώς και το παιδικό βιβλίο Η πολιτεία των παπουτσιών και ο ξυπόλυτος Ιππόλυτος.