Η συγκέντρωση έχει προγραμματιστεί για τις 7 μ.μ.
Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση της Αντιφασιστικής Κίνησης Καλαμάτας:
"ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008: ΜΙΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ήταν 6 Δεκέμβρη 2008 όταν ο μπάτσος Κορκονέας σημάδεψε και δολοφόνησε εν ψυχρώ τον 16χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Το νέο διαδίδεται γρήγορα και, παρά το όργιο παραπληροφόρησης, η δολοφονία γίνεται η σπίθα που πυρπολεί τις καρδιές κυρίως της νεολαίας. Τα υπόγεια ρεύματα αμφισβήτησης του κατεστημένου, αφανή μέχρι τότε για τους περισσότερους, βγαίνουν ορμητικά στο προσκήνιο και δημιουργούν την μεγαλειώδη εξέγερση του Δεκέμβρη.
Μία εξέγερση πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά δεδομένα, προφανώς μη αναμενόμενη όχι μόνο από την εξουσία και τους μηχανισμούς της αλλά και από τους ανθρώπους του κινήματος. Μια εξέγερση που αμφισβήτησε από την ιεραρχική δομή οργάνωσης της κοινωνίας και τη βία της εξουσίας έως την συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Παλιές ξεχασμένες αξίες, όπως η αλληλεγγύη, η ισότιμη συνεργασία, η αυτοοργάνωση, η αυτοδιαχείριση, επανήλθαν στο προσκήνιο. Και οι αξίες αυτές, όσο και οι πρακτικές που ενέπνευσαν, δημιούργησαν έναν ολόκληρο άλλο κόσμο, στα όρια, πέρα και ενάντια σε αυτόν που εκπνέει τροφοδοτώντας τη βαρβαρότητα.
17 χρόνια μετά ζούμε την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, την τεράστια ακρίβεια σε βασικά αγαθά επιβίωσης, την διάλυση εργατικών δικαιωμάτων, την υποβάθμιση της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης, τα σκάνδαλα, τις μίζες, τα κρατικά εγκλήματα της Πύλου και των Τεμπών, τη βαρβαρότητα των κατασταλτικών μηχανισμών με τα ΜΑΤ να αναλαμβάνουν δράση ενάντια σε όποιον διεκδικεί από μικρά παιδιά έως ηλικιωμένους αγρότες.
17 χρόνια μετά και ο Νίκος Ρωμανός, φίλος και αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας του Αλέξη, βρίσκεται ξανά φυλακισμένος για μισό υποτίθεται δακτυλικό αποτύπωμα σε μια πλαστική σακούλα.
Παράλληλα οι δολοφονίες στη Γάζα και οι αθλιότητες στη Δυτική Όχθη συνεχίζονται με την ελληνική κυβέρνηση να στηρίζει απροκάλυπτα το Ισραήλ, ένα κράτος-δολοφόνο.
Επομένως, η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του Δεκέμβρη, η ανοιχτή υπόθεση μιας ανατροπής που δεν θα είναι «επιστροφή» σε μια κάποιου τύπου καπιταλιστική κανονικότητα εξακολουθεί να είναι επίκαιρη.
Ο Δεκέμβρης εξακολουθεί να μας ρωτά: υπάρχουμε, αλλά ζούμε;
Τιμάμε το Δεκέμβρη με συγκέντρωση και πορεία".
