Το επισημάναμε σε έρευνα τον Δεκαπενταύγουστο και λίγες μέρες αργότερα ήρθε η επιβεβαίωση: Η αποστολή της ΠΑΕ ΑΕΛ, για τον αγώνα με τη «Μαύρη Θύελλα», αναγκάστηκε να διανυκτερεύσει στο Ναύπλιο, επειδή δεν βρήκε κατάλυμα στη Μεσσηνία. Μιλάμε για μια απόσταση 146 χιλιομέτρων και διαδρομή σχεδόν δύο ωρών.
Από τη στιγμή που μία ποδοσφαιρική ομάδα δεν βρίσκει δωμάτια, κάθε συζήτηση για συνεδριακό τουρισμό ή άλλες μεγαλόστομες εξαγγελίες είναι απλώς κενές περιεχομένου. Σε έναν νομό που σέβεται τον εαυτό του, θα είχε ήδη ξεκινήσει η συζήτηση για αύξηση ξενοδοχειακών κλινών σε μονάδες 4 και 5 αστέρων. Διότι ούτε μία ομάδα ούτε οι σύνεδροι ενός ιατρικού συνεδρίου μπορούν να φιλοξενηθούν σε Airbnb ή σε ξενοδοχεία 1 και 2 αστέρων.
Στη Μεσσηνία όμως περισσεύει η αυτάρεσκη ρητορική και λείπει ο σοβαρός προγραμματισμός. Οι αιρετοί και οι οικονομικοί παράγοντες ποζάρουν μπροστά στις κάμερες μιλώντας για «επιτυχίες», αλλά αποσιωπούν τα πραγματικά δεδομένα: μόλις 6.910 κλίνες σε ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων σε όλο τον νομό. Για να γίνει αντιληπτή η σύγκριση, το Ηράκλειο διαθέτει 60.659 κλίνες στις ίδιες κατηγορίες. Αν οι τοπικοί άρχοντες ενδιαφέρονταν πραγματικά για την ανάπτυξη, θα ανησυχούσαν και δεν θα κοιμόντουσαν ήσυχοι. Διότι χωρίς κίνητρα -πολεοδομικά, φορολογικά και επενδυτικά- για δημιουργία νέων μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, η Μεσσηνία δεν θα αποκτήσει ποτέ το κρίσιμο μέγεθος που απαιτείται για σοβαρό τουρισμό. Αντίθετα, κινδυνεύει να δει και τις υπάρχουσες μονάδες να μαραζώνουν, μέχρι να πουληθούν αντί πινακίου φακής.
Ο τουρισμός της Μεσσηνίας δεν μπορεί να στηρίζεται κάθε χρόνο μόνο στον «γεμάτο Δεκαπενταύγουστο». Για να διεκδικήσει θέση στον χάρτη του συνεδριακού και ποιοτικού τουρισμού, χρειάζεται στρατηγική και κυρίως νέες επενδύσεις. Αλλιώς, θα συνεχίσουμε να πανηγυρίζουμε για την πληρότητα λίγων ημερών, ενώ στην πραγματικότητα μένουμε χωρίς υποδομές για το αύριο.
