Επίσης, τονίζω με κάθε ευκαιρία ότι χιλιάδες σπίτια σε όλη την Ελλάδα μένουν αχρησιμοποίητα, ενώ θα μπορούσαν να λύσουν σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα των ακριβών ενοικίων κατοικίας που αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά. Υπενθυμίζουμε ότι συνολικά στον Δήμο Καλαμάτας είναι κενές 13.413 κατοικίες, ενώ στην πόλη της Καλαμάτας υπάρχουν 8.797 κενές κατοικίες. Έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που δημοσιεύτηκε χθες, επιβεβαιώνει επιστημονικά όσα έχω υποστηρίξει, χωρίς κανένας να τα έχει αντικρούσει στο παρελθόν.
Σύμφωνα λοιπόν με τη lifo.gr: «Οι κατοικίες που διατίθενται αποκλειστικά για βραχυχρόνιες μισθώσεις αντιστοιχούν μόλις στο 0,4% του συνολικού στεγαστικού αποθέματος στην Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας ότι η επίδραση της Airbnb στην αγορά κατοικίας είναι ελάχιστη, σύμφωνα με νέα μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ευρήματα δείχνουν επίσης ότι σε ιστορικές πόλεις, όπως η Αθήνα, οι καταχωρίσεις βραχυχρόνιων μισθώσεων συγκεντρώνονται κυρίως στο κέντρο της πόλης. Παρ’ όλα αυτά, τα ποσοστά κενών κατοικιών παραμένουν σημαντικά υψηλά, καθώς το 1,1% των κατοικιών στο κέντρο της πρωτεύουσας διατίθεται για βραχυχρόνια μίσθωση, ενώ το ποσοστό κενών κατοικιών ξεπερνά το 25%. Επιπλέον, το 98% των ατομικών οικοδεσποτών στην Ελλάδα διαχειρίζεται ένα ή δύο ακίνητα, με μέσο μηνιαίο εισόδημα από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις να ανέρχεται στα 628 ευρώ ανά ακίνητο».
Η μελέτη αυτή υπογραμμίζει ότι η διαθεσιμότητα κατοικιών επηρεάζεται σημαντικά λιγότερο από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, σε σχέση με τα 2,28 εκατ. κενά σπίτια που υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή στη χώρα. Παράλληλα, τα δεδομένα δείχνουν ότι η Airbnb έχει συνεισφέρει στην ελληνική οικονομία, δημιουργώντας δραστηριότητα ύψους 3,25 δισ. ευρώ και υποστηρίζοντας περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας το 2023.
Γιατί έχει στοχοποιηθεί η Airbnb, ενώ προσφέρει εισόδημα σε μικροϊδιοκτήτες που επενδύουν από το υστέρημά τους χωρίς επιδοτήσεις; Η απάντηση είναι απλή: Γιατί οι μικροϊδιοκτήτες δεν εξαρτώνται από τους πολιτικούς, όπως οι ιδιοκτήτες διαρκώς επιδοτούμενων καταλυμάτων που ζητούν αύξηση των φόρων για να πάρουν μεγαλύτερες επιδοτήσεις. Και φυσικά, οι πολιτικοί επιβαρύνουν τη βραχυχρόνια μίσθωση με φόρους, έχοντας στόχο να την εξοντώσουν, ώστε να κυριαρχήσουν στην αγορά τα επιδοτούμενα καταλύματα και φυσικά το επιδοτούμενο real estate.
