την ίδια ώρα οι αγροτικοί δρόμοι σε όλους τους δήμους έχουν καταστεί αδιάβατοι. Ο κίνδυνος που έχει δημιουργηθεί για τους οδηγούς είναι τεράστιος, και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ειδικά τις ώρες των έντονων βροχοπτώσεων, για να μη θρηνήσουμε θύματα. Εχουμε φτάσει στο σημείο να προτείνουμε μείωση των μετακινήσεων όταν βρέχει... και αυτό να θεωρείται απολύτως επιβεβλημένο και φυσιολογικό.

Οπως συμβαίνει μετά από κάθε βροχόπτωση -πολύ περισσότερο φέτος που είναι και προεκλογική χρονιά- τρέχουν όλοι πάνω από τους κατεστραμμένους δρόμους για να χύσουν τα δάκρυα του ενδιαφέροντός τους. Θα ακολουθήσει η κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ώστε να αντιμετωπιστούν οι καταστροφές και να χορηγηθούν οι αντίστοιχες πιστώσεις, αλλά και να γίνουν οι απευθείας αναθέσεις λόγω του επείγοντος της κατάστασης. Το έργο θα ολοκληρωθεί με μια εργολαβία του άρπα-κόλλα για να μπαλώσει την κατάσταση, και θα αναμένουν όλοι την οριστική αποκατάσταση κάποτε που θα ενταχθεί το έργο σε κάποιο... ΕΣΠΑ!

Αυτό συμβαίνει χρόνια τώρα, με τεράστια ποσά να σπαταλιούνται σε μπαλώματα και σε αποσπασματικές λύσεις μετά από κακοκαιρίες. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει σχεδιασμός που προλαβαίνει τις καταστροφές. Οταν τα νερά στο επαρχιακό και το αγροτικό δίκτυο δεν έχουν διευθετηθεί, είναι απολύτως λογικό να καταστραφούν δρόμοι. Είναι προφανές όμως ότι το συνεχές ράβε-ξήλωνε δεν μπορεί να συνεχίζεται άλλο. Οι παρεμβάσεις οφείλουν να ξεκινούν με τη διευθέτηση των νερών και να φτάνουν στο οδικό δίκτυο. Τα σημεία που είναι προβληματικά είναι γνωστά, και η ιεράρχηση των παρεμβάσεων είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία. Αυτό που αναζητείται είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος με όρους σοβαρότητας.

Η επίδειξη... ενδιαφέροντος και οι δουλειές του ποδαριού αντέχουν μέχρι την επόμενη βροχόπτωση. Είναι καιρός να σταματήσουμε να έχουμε «έκτακτη ανάγκη» επειδή είναι χειμώνας και βρέχει!