Το κακό είναι ότι τον αντιμετωπίζουμε έτσι μόνο στα λόγια, ενώ στην πραγματικότητα κυριαρχεί η προχειρότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της προχειρότητας είναι οι ετήσιες ρυθμίσεις για το τι απαγορεύεται και τι επιτρέπεται στα καταστήματα στις παραλίες. Οι ρυθμίσεις εκδίδονται κάθε χρόνο την τελευταία στιγμή προβλέπουν -υποτίθεται- τα πάντα και τελικά δεν εφαρμόζεται τίποτα. Και αυτό γιατί αφενός δεν υπάρχει μηχανισμός ελέγχου, αφετέρου στοιχίζει λιγότερο το πρόστιμο από το να εφαρμοστούν οι διατάξεις!
Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν και φέτος με τα περισσότερα καλοκαιρινά μαγαζιά της Καλαμάτας να έχουν ξεκινήσει τη λειτουργία τους εδώ και βδομάδες και να έρχεται τώρα η «εγκύκλιος» να ρυθμίσει υποτίθεται την κατάσταση. Κάποιοι επαγγελματίες θα κάνουν ότι συμμορφώνονται, κάποιοι άλλοι θα αγνοήσουν εντελώς τα πάντα και άλλη μια χρονιά θα κυλήσει στη λογική ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Η κατάσταση αυτή διαιωνίζεται γιατί επιτρέπει τη συναλλαγή σε όλα τα επίπεδα και το νταραβέρι όλων με όλους. Το κακό είναι ότι δεν αντιδρούν οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται χρόνια στο χώρο της παραλίας.
Οι επαγγελματίες δεν αντιλαμβάνονται ότι έπρεπε να επιβάλουν με κάθε μέσο και τρόπο κοινούς και απολύτως εφαρμόσιμους κανόνες για όλους. Να συνδιαμορφώσουν δηλαδή με το Δήμο Καλαμάτας έναν βασικό κώδικα που θα λαμβάνει υπόψη τα κεντρικά στοιχεία των υπουργικών αποφάσεων που κάθε χρόνο επαναλαμβάνονται, και να τον εφαρμόζουν απαρέγκλιτα. Και όταν λέμε θα τον εφαρμόσουν, εννοούμε ότι οι ίδιοι θα προσφεύγουν κατά αυτών που παραβιάζουν βασικά στοιχεία των ρυθμίσεων. Η καταγγελία αυτού που δεν σέβεται τους κανόνες της επιχειρηματικής δράσης δεν είναι «ρουφιανιά» είναι υποχρέωση όποιου θέλει να ασκήσει με συνέπεια τη δουλειά του, αλλά και για να λειτουργήσει επί ίσοις όροις ο ανταγωνισμός.
Τα ζητήματα που μπορούν να ρυθμιστούν στην παραλία είναι πολλά αλλά ας γίνουν τα βασικά. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, σε κάποια καταστήματα οι ξαπλώστρες να φτάνουν μέσα στη θάλασσα δυσχεραίνοντας την πρόσβαση όλων των υπόλοιπων δημιουργώντας ταυτόχρονα και ένα αντιαισθητικό τείχος. Το ζήτημα αυτό μπορεί να ρυθμιστεί άμεσα και να εφαρμοστεί η απόφαση χωρίς παρεκκλίσεις. Οταν ο άλλος ξέρει ότι στο συγκεκριμένο πεδίο δεν θα γίνουν εκπτώσεις, δεν θα βάλει μια ακόμα σειρά ξαπλώστρες για να κερδίσει 10 καφέδες. Το ίδιο θα συμβεί και με αυτούς που προχωρούν σε κατασκευές που έχουν μόνιμα χαρακτηριστικά και δεν συνάδουν αισθητικά με το συνολικό περιβάλλον. Λύσεις υπάρχουν, αυτό που δεν υπάρχει είναι η διάθεση να επιβληθούν.
Ο Δήμος Καλαμάτας από την πλευρά του θα μπορούσε να επιβάλει τη συμφωνία κυρίων που απαιτείται για την αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου. Η δημοτική αρχή, όπως επανειλημμένα έχει επισημανθεί, θεωρεί ότι θα μπλέξει σε έναν κυκεώνα αντικρουόμενων συμφερόντων και προτιμά να μην κάνει τίποτα. Από τη διευθέτηση της κυκλοφορίας στη Ναυαρίνου μέχρι τις ξαπλώστρες η δημοτική αρχή κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Στη μια περίπτωση περιμένει τάχα να βρει λεφτά για να διανοιχτεί η Κρήτης και στην άλλη να βγει κοινή υπουργική απόφαση. Κερδίζει δηλαδή χρόνο για να μην κάνει τίποτα.
Η στασιμότητα υποβαθμίζει όμως το βασικό εργαλείο ανάπτυξης της Καλαμάτας. Δεν ξέρουμε πόσο το αντιλαμβάνονται επιχειρηματίες, πολιτικοί παράγοντες και απλοί πολίτες, αλλά το παραλιακό μέτωπο της πόλης είναι ο τουριστικός καθρέφτης της. Η αισθητική αναβάθμισή του, η ευκολία στην πρόσβαση και ο περιορισμός κάθε είδους «αρπαχτής» είναι βασικές προϋποθέσεις για να γίνει η πόλη τουριστικός προορισμός. Είναι καιρός να καταλάβουν όλοι ότι οι μικροχάρες που δημιουργούν έναν αντιαισθητικό αχταρμά θα πρέπει να τελειώσουν αν θέλουν η Καλαμάτα να αποκτήσει μια… βαριά βιομηχανία από την οποία θα προκύπτουν -σε μόνιμη βάση- απασχόληση και εισόδημα.
panagopg@gmail.com
