Η απτή απόδειξη άλλωστε της προσφοράς του ΔΗΠΕΘΕΚ στη μεσσηνιακή σκηνή είναι ένα πολυπληθές και απαιτητικό θεατρόφιλο κοινό, ένα κοινό με κριτήριο και θεατρική κουλτούρα. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Καλαμάτα έχει τόσα αξιόλογα ερασιτεχνικά θεατρικά σχήματα, που όπως πολλοί συνομολογούν, είναι η απόρροια της προσφοράς του ΔΗΠΕΘΕΚ, αλλά και η ανάγκη από το θεατρόφιλο κοινό για παραστάσεις που θα έβλεπε μόνο στην κεντρική θεατρική σκηνή, αφού η αίγλη του Δημοτικού Θεάτρου ξεθώριασε και έφθινε.

Κι αν θέλουμε η αίγλη του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας να επιστρέψει, θα πρέπει και εμείς ως κοινό να γεμίσουμε το θέατρο, αλλά και η δημοτική αρχή να αναπτύξει μια άλλη φιλοσοφία για τη στήριξή του. Η φιλοσοφία αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην προσέγγιση του μεσσηνιακού κοινού από την αρχή, καθώς πέρασαν πολλά χρόνια άστοχων καλλιτεχνικών επιλογών. Αλλά ό,τι έγινε έγινε, ας ξεκινήσουμε με μια νέα διάθεση και έναν καλλιτεχνικό διευθυντή με κέφι και μεράκι για το Δημοτικό Θέατρο, που θα προγραμματίζει δράσεις όλο τον χρόνο και θα ζει στην πόλη. Κάποιοι ίσως θα πουν “μα τα χρήματα, δεν χρειάζονται χρήματα;”. Σίγουρα, αλλά όλα είναι μια αλυσίδα και όσο το ΔΗΠΕΘΕΚ δεν παρουσιάζει έργο, δεν προσελκύει κοινό... Και ρωτώντας πιο ειδικούς από εμάς, πήραμε την απάντηση ότι ναι μεν το υπουργείο Πολιτισμού θα δίνει τα χρήματα της δεύτερης κατηγορίας, δηλαδή 45.000 ευρώ (της πρώτης κατηγορίας είναι 65.000 ευρώ), αλλά θα παρακαλάμε να μην ρίξουν την επιχορήγηση στην τρίτη κατηγορία, που είναι στο περίπου 20.000 ευρώ.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας είναι ένα από τα συνολικά 16 στην Ελλάδα –από αυτά, τα 10 έχουν παραγωγές και όλα έχουν καλλιτεχνικό διευθυντή, δηλαδή είναι με άλλα λόγια τυπικά ενεργά. Περιμένουμε λοιπόν από τη δημοτική αρχή να τολμήσει και να δώσει νέα πνοή στο Δημοτικό Θέατρο και όπως με το Φεστιβάλ Χορού επέλεξε ένα πρόσωπο σαν αυτό της Λίντας Καπετανέα, έτσι και με το ΔΗΠΕΘΕΚ να εμπιστευτεί ένα άτομο με ευρύτερη καλλιτεχνική εμβέλεια και αναγνωρισιμότητα στο χώρο.