Ο ανεξέλεγκτος παγκόσμιος καπιταλισμός έχει διαφθείρει τα πάντα. Συγκέντρωσε τον πλούτο στα χέρια των λίγων και δημιούργησε μια παγκόσμια οικονομία όπου το κέρδος μπήκε πάνω από την αξιοπρέπεια. Κατέστρεψε το περιβάλλον και ιδιωτικοποίησε τα κοινά αγαθά, υπονομεύοντας τον κόσμο της εργασίας.
Ο κόσμος μοιάζει όλο και πιο ασταθής, άνισος και αβέβαιος. Όλοι μας αναρωτιόμαστε αν η δικαιοσύνη, η ισότητα και η ειρήνη είναι ακόμη εφικτές ή απλώς αποτελούν όνειρα μιας άλλης εποχής.
Το όραμα της ανθρωπότητας έχει στεγνώσει και τη θέση του έχει πάρει η κοινωνική σύγκρουση και η γεωπολιτική αστάθεια. Η οικονομική ανισότητα και ο ανταγωνισμός για τα αποθέματα των φυσικών πόρων έχει μετατρέψει την διεκδίκηση σε πόλεμο. Η παραπληροφόρηση, ο φόβος και η απογοήτευση ζουν το μεγαλείο τους.
Η δημοκρατία και οι δημοκρατικές δυνάμεις πρέπει να αναγνωρίσουν ότι βοήθησαν να ανοίξει η πόρτα στην κρίση του σήμερα. Με πράξη ευθύνης να ανασυντάξουν ενέργειες που θα δημιουργήσουν πρόσφορο έδαφος για επανακαθορισμό ηρεμίας και προόδου.
Ο καπιταλισμός έχει δείξει το πρόσωπο του. Αυτοσκοπός του και χωρίς όρια ευθύνης οδηγεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε μαρασμό και το ενδιαφέρον του είναι στραμμένο υπέρ των ολίγων.
Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός με τις αξίες της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης που διακατέχεται δεν είναι απλώς μια εναλλακτική λύση. Είναι αναγκαιότητα για την επιβίωση της δημοκρατίας. Είναι αναγκαιότητα για την επιβίωση της ειρήνης και της προόδου. Αποτελεί προστασία των ευάλωτων και ενδυνάμωση των πολλών αποτρέποντας τον πλουτισμό των λίγων. Οι ίσες ευκαιρίες σε όλους πρέπει να αποτελούν τον πυρήνα κάθε πολιτικής, κάθε μεταρρύθμισης και κάθε απόφασης.
Είναι διαπιστωμένο στην κοινωνία των «κολλητών» ότι κάτι δεν πάει καλά. Καθημερινά οι άνθρωποι νιώθουν την αδικία. Απαιτείτε να δοθεί κατεύθυνση κινητοποίησης με όραμα μακριά από συνθήματα, λαϊκισμούς και διχασμούς. Απαιτείτε ένα δίκτυο αρκετά δυνατό για να αντισταθεί στον αυταρχισμό, στο μίσος και στην πολιτική του φόβου.
Στην πολιτική πρέπει να χτιστούν πλατιές κοινωνικές συμμαχίες και να γεφυρώσουν το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί στους δημόσιους θεσμούς.
Η μάχη των εκλογών πρέπει να δίνεται όχι μόνο για να κερδίσουν την εξουσία, αξιώματα και τίτλους, αλλά για να αναδείξουν αξίες ,να νομοθετήσουν την ισότητα, να προστατεύσουν το περιβάλλον και να εξασφαλίσουν την παγκόσμια ειρήνη.
ΥΓ1. Η πιο μεγάλη απειλή στον πλανήτη είναι η αδιαφορία.
ΥΓ2. Η πρόοδος θα προέλθει από την ανασυγκρότηση της σχέσης κοινωνίας και πολιτικής.