Έλεγε ο Άγιος Ιερός Αυγουστίνος: “Αν απουσιάζει η δικαιοσύνη, τι άλλο είναι η πολιτική εξουσία, παρά οργανωμένη ληστεία;”
Δείτε σας παρακαλώ ένα μόνο παράδειγμα της λειτουργίας της δικαιοσύνης, μόλις τις προηγούμενες μέρες, με κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο προϊστάμενος τη ς Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας, Λάμπρος Τσόγκας, πρόλαβε μέσα σε μία μόλις εβδομάδα να μελετήσει τη δικογραφία του εγκλήματος των Τεμπών 60.000 σελίδων και πρόλαβε παράλληλα να συντάξει πρόταση 996 σελίδων.
Φαίνεται ότι ο κ. Εισαγγελέας αποτελεί θαύμα της νομικής επιστήμης με την αρτιότητα και ταχύτητα που διεκπεραίωσε το έργο του (το μεγαλύτερο και πιο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην χώρα μας) ή βιάζεται να κλείσει άρον άρον την υπόθεση πριν από τις επόμενες εθνικές εκλογές, για τους προφανείς λόγους.
Μάλιστα δε την ημέρα που το Γενικό Χημείο του Κράτους απέστειλε 28 εκθέσεις με αναλύσεις δειγμάτων (για την πυρόσφαιρα) στον εφέτη ανακριτή Λάρισας, εκείνος περαίωνε την ίδια ώρα τη διαδικασία χωρίς την ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων στο πόρισμα. Όσο για τους χαροκαμένους συγγενείς των 57 θυμάτων της τραγωδίας, που βρέθηκαν στο γραφείο του Εισαγγελέα κ. Τσόγκα στην Λάρισα για να διαμαρτυρηθούν, αντιμετωπίστηκαν από αστυνομικές δυνάμεις που τους παρεμπόδισαν να πλησιάσουν και με χρήση επίπλων που χρησιμοποιήθηκαν δίκην οδοφραγμάτων, για να μην ενοχληθεί ο κ. Εισαγγελέας.
Ναι, τα έπιπλα που πληρώνει ο Ελληνικός λαός με δυσβάσταχτους φόρους για να κάνει την δουλειά της η δικαιοσύνη και η οποία προφανώς δεν είναι αυτή που όλοι είδαμε.
Ντροπή και αίσχος.
Έλεγαν οι Λατίνοι: “Corruptio optimi pessima” δηλαδή “Η διαφθορά των αρίστων είναι η χειρότερη”.
Τούτη την εβδομάδα -οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά το σκάνδαλο Novartis- οι προστατευόμενοι μάρτυρες (που στα μέρη μας τους βγάλαμε την «κουκούλα») ο «Μάξιμος Σαράφης» και η «Αικατερίνη Κελέση» κρίθηκαν ένοχοι με ποινές φυλάκισης 25 και 33 μηνών αντίστοιχα, με τριετή αναστολή.
Αμέσως η κυβέρνηση με τον εκπρόσωπο της, οι αξιωματούχοι της αλλά και τα ελεγχόμενα μέσα της, κατακεραύνωσαν τους συκοφάντες (ΣΥΡΙΖΑ) που διέσυραν υπολήψεις πολιτικών αντιπάλων (επειδή ελέγχθηκαν) και έθεσαν σωρεία ερωτημάτων που αποδεικνύουν την «σκευωρία» εκτός από ένα ερώτημα, αυτονόητο αλλά καθόλου βολικό:
Οι προστατευόμενοι μάρτυρες ήταν οι ίδιοι στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα, κατέθεσαν ακριβώς τα ίδια στην Αμερικανική δικαιοσύνη και στην Ελληνική δικαιοσύνη. Η Αμερικανική δικαιοσύνη θεώρησε τους μάρτυρες απολύτως αξιόπιστους εξαναγκάζοντας τη Novartis να καταβάλει στο Αμερικανικό Δημόσιο εξωδικαστικά (συμβιβάστηκε δηλαδή) για διαφθορά την οποία αναγνώρισε μόνο για την Ελλάδα, ποσό μεγαλύτερο από 350 εκατομμύρια δολάρια. Εμείς δεν εισπράξαμε ούτε σεντς για το Ελληνικό Δημόσιο, χαρακτηρίσαμε «αδιευκρίνιστα» τα ποσά που βρέθηκαν σε λογαριασμούς πολιτικών προσώπων αθωώνοντας τους και καταδικάσαμε με βαριές ποινές τους (πρώην) μάρτυρες ως συκοφάντες.
Επίσης αυτή την εβδομάδα συγκροτήθηκε από την Βουλή η Εξεταστική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αντί της προανακριτικής επιτροπής που ζητούσε η Ευρωπαία εισαγγελέας και -σαν να μην έφτανε αυτό- η κυβερνητική πλειοψηφία αρνήθηκε, κατά την πάγια τακτική της και κατά παράβαση των δημοκρατικών διαδικασιών, την εκλογή διακομματικού προεδρείου.
Ο σκοπός τους είναι πρόδηλος: να ελέγξουν τους μάρτυρες και να βγάλουν λάδι (μόνοι, με το πόρισμα της πλειοψηφίας) κάθε εμπλοκή πολιτικού προσώπου στο τεράστιο σκάνδαλο.
Ντροπή και αίσχος.
Απέναντι στα πάρα πολλά και απολύτως οδυνηρά που ζούμε (και όχι μόνο στα δύο προαναφερθέντα παραδείγματα) τα οποία δεν μας αξίζουν, οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ μοιάζουν με καθρεφτάκια σε ιθαγενείς.
Ο Ελληνικός λαός πρώτιστα χρειάζεται να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του στην πολιτική και στους εκπροσώπους της, χρειάζεται ένα πολιτικό restart, μια επανάσταση, την επανάσταση του αυτονόητου.
Και η πρώτη μεγάλη δημοκρατική επανάσταση (ταυτόχρονα και επανάσταση του αυτονόητου) είναι αυτή που θεωρείται η «ιδρυτική πράξη» του Νεοελληνικού κράτους: H Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας που συνήλθε τον Μάρτιο του 1827.
Γιατί πάω τόσο -200 χρόνια- πίσω;
Γιατί η Συνταγματική επιταγή της Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας (η οποία, εκτός των άλλων, όρισε τον Καποδίστρια ως πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας) όρισε επίσης τα ακόλουθα δημοκρατικά, επαναστατικά (ακόμα και σήμερα) και απολύτως αδικαίωτα:
Λαϊκή κυριαρχία.
Διάκριση των εξουσιών.
Κράτος Δικαίου.
Αναγνώριση της χάρτας των δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Τι από αυτά, αλήθεια, σήμερα δεν αποτελεί αιτούμενο;
Η δικαιοσύνη, που η ηγεσία της διορίζεται από την κυβέρνηση, με τις γνωστές αποφάσεις της για την SIEMENS, για την Novartis, για τις παρακολουθήσεις και το Pretador, για τα Τέμπη;
Η κομματική πειθαρχία που μεταβάλει τους βουλευτές σε αγέλη, επιτρέποντας την μετατροπή της δημοκρατίας σε ολοκληρωτισμό δια της ελεγχόμενης πλειοψηφίας;
Τα δικαιώματα του ανθρώπου που υπηρετούνται με υπουργό Μετανάστευσης τον Πλεύρη;
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας μας κάλεσε “να αγωνιστούμε για έναν δημοκρατικό καπιταλισμό” θαρρώ ότι αυτό ακριβώς εννοούσε, την επανάσταση του αυτονόητου.
Στο κάτω κάτω της γραφής
“Κυβέρνηση που λυσσά να μείνει στην εξουσία σε χώρα πτωχευμένη, ή έχει περιθώρια ακόμα να φάει ή φοβάται τη φυλακή”.
Μαλβίνα Κάραλη, Συγγραφέας & Δημοσιογράφος
