Με εξαιρετική επιτυχία, σε μια κατάμεστη αίθουσα και με πολλούς άνδρες στο ακροατήριο, πραγματοποιήθηκε, στο πλαίσιο του εορτασμού της Ημέρας της Γυναίκας, στην Κουμαντάρειο Πινακοθήκη, η ομιλία της κλινικής ψυχολόγου-ψυχαναλύτριας Μαρίας Κουκουμάκη.

Ο Φρόιντ, τόνισε η ομιλήτρια, μπόρεσε να ακούσει τις γυναίκες και αυτό που είχαν να του πουν για τη δυστυχία τους, από μια διαφορετική θέση που τον οδήγησε στη δημιουργία της ψυχανάλυσης. Η Μαρία Κουκουμάκη ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι η ψυχανάλυση οφείλει την ύπαρξή της στις γυναίκες, προχώρησε στην επεξεργασία του γυναικείου μέσα από παραδείγματα ηρωίδων της αρχαιότητας.

Μέσα από την “Ηλέκτρα” του Ευριπίδη έδειξε πώς αυτό που διακυβεύεται στην σχέση μητέρας και κόρης είναι πολύ σημαντικό για τη γυναικεία θέση που θα πάρει αργότερα το μικρό κορίτσι. Αυτή η σχέση έχει έναν χαρακτήρα που μπορεί να είναι ολέθριος και μπορεί να καταλήξει στο να δυσκολεύεται το κορίτσι να επωμιστεί ως υποκείμενο τη γυναικεία θέση. Γεγονός που οφείλεται στην επιμονή του πρωταρχικού δεσμού με τη μητέρα.

Μίλησε επίσης για το πώς η μητρότητα δεν καλύπτει όλο το φάσμα της θηλυκότητας. Προσέγγισε αυτό το ζήτημα μέσα από τη “Μήδεια”. Τόνισε τη σημαντική και σχεδόν ανείπωτη ευχαρίστησή της να είναι γυναίκα του Ιάσονα. Όχι απλώς να είναι γυναίκα των παιδιών του, όχι να είναι μητέρα, αλλά να είναι μια γυναίκα ερωτευμένη, μια απογοητευμένη ερωτευμένη γυναίκα που εκδικείται.

Τον λόγο πήρε στη συνέχεια η φιλόλογος Κωνσταντίνα Καπετανάκη, η οποία διάβασε με ξεχωριστή ευαισθησία αποσπάσματα από την “Ελένη” του Γιάννη Ρίτσου, ποίημα που συνδέεται άμεσα με όσα έθιξε στην ομιλία της η Μαρία Κουκουμάκη.

Ακολούθησε ένας ενδιαφέρων διάλογος με το κοινό που απέδειξε τις ανησυχίες του κοινού για θέματα που σχετίζονται με τη βαθύτερη υπόσταση της γυναικείας φύσης. Οι εορτασμοί, όταν λαμβάνουν ένα ουσιαστικό περιεχόμενο, δικαιώνουν κάπως και την καθιέρωσή τους.