Καθιστώ εξ αρχής φανερό ότι το μεγαλύτερο μέρος της παρακάτω έρευνας θα αναλύσει περισσότερο τη θετική πλευρά της σχιζοφρένειας, όπως περιγράφεται απ' τους Ντελέζ - Γκουαταρί. Σημεία ισορρόπησης υπάρχουν και η έρευνα κλείνει με τη σχιζοφρένεια πιότερο αντι-παραγωγική και θλιβερή (που είναι και η πιο γνωστή της μορφή). Εξ ίσου ισορροπημένα αντιμετωπίζονται ο μαρξισμός (που είναι σχεδόν στο κέντρο της σκέψης του Αντι-Οιδίποδα) και ο καπιταλισμός. Ο Μαρξ, δε, περισσότερο σαν ριζοσπαστικός ανθρωπιστής... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)