Πρωτόδικα το δικαστήριο τον είχε καταδικάσει σε 6 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, γιατί βασιζόμενο σε σχετικό νόμο έκρινε ότι οι κάτοικοι των προαναφερόμενων περιοχών θα έπρεπε να πληρώνουν φθηνότερα το νερό επειδή η περιοχή τους υδρεύεται από γεώτρηση και υπάρχει ανεξάρτητο δίκτυο ύδρευσης.
Η κατηγορία με την οποία βαρυνόταν ήταν για "καταπίεση κατ' εξακολούθηση" -δηλαδή ότι (σύμφωνα με το σχετικό άρθρο του ποινικού κώδικα) εισέπραττε εν γνώσει του τέλος από τους δημότες, χωρίς αυτό να οφείλεται. Στη Δικαιοσύνη εκ μέρους και των κατοίκων των δύο περιοχών προσέφυγε ο Σύλλογος Αγιοφλωριτών Εν Αθήναις "Ο Πάμισος", βασιζόμενος σε ένα νόμο που προβλέπει ότι όσοι έχουν δική τους γεώτρηση και δικό τους ανεξάρτητο δίκτυο ύδρευσης πληρώνουν φθηνότερο νερό γιατί έχουν ειδική τιμολόγηση.
Νωρίτερα, ο εισαγγελέας πρότεινε και αυτός στην αγόρευσή του την απαλλαγή του κ. Καμβυσίδη, αναφέροντας ότι ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να θεωρηθεί υπαίτιος γιατί δεν είχε άμεσο δόλο, δηλαδή δεν το επεδίωξε εσκεμμένα. Επιπλέον, όπως η υπεράσπιση τόνισε, το Δ.Σ. της επιχείρησης αποφασίζει συλλογικά για την τιμολόγηση του νερού και μετά η απόφαση αυτή εγκρίνεται από το Δημοτικό Συμβούλιο και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ
Στην προσφυγή του ο σύλλογος έκανε λόγο για μια σειρά από επιβαρύνσεις στο τιμολόγιο του νερού, που σύμφωνα με το σκεπτικό τους δεν θα έπρεπε να πληρώνονται από τους κατοίκους στην περιοχή τους. Μεταξύ αυτών είναι και το ειδικό τέλος αποχέτευσης, το οποίο προορίζεται για έργα και μελέτες, καθώς επίσης και το κλιμακωτό τιμολόγιο. Σχετικά με το πάγιο τέλος, αυτό που ειπώθηκε ως υπερασπιστικός αντίλογος κατά την ακροαματική διαδικασία ήταν ότι ορίζεται από τον κανονισμό ύδρευσης και δεν αφορά στην ελάχιστη κατανάλωση νερού, αλλά είναι το ενοίκιο για τη χρήση του υδρομετρητή.
Ο ίδιος ο κατηγορούμενος υποστήριξε στην απολογία του ότι η ΔΕΥΑΚ εισέπραττε λιγότερα από αυτά που δαπανούσε για τις ανάγκες συντήρησης του δικτύου της περιοχής και την αποκατάσταση των βλαβών στη γεώτρηση και τη λειτουργία της, και κατά συνέπεια δεν μπορεί να γίνεται λόγος περί μη ανταποδοτικότητας των τελών.
Ν.Κ.