Οπως λένε, δεν είναι μόνο η κρίση που επηρέασε την κίνηση ή δεν έφερε την ανάπτυξη στο παραλιακό αυτό μέρος με τις σημαντικές τουριστικές προοπτικές, αλλά το γεγονός πως δεν υπάρχει επί της ουσίας σχεδιασμός για το αύριο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της όλης κατάστασης είναι το γεγονός πως η προκυμαία παραμένει... κομμάτια εδώ και 5 χρόνια. Απ’ όταν η θάλασσα γκρέμισε το έργο, δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση και το λιμάνι μόνο λύπη προκαλεί, αντί να σφύζει από ζωή και να προσελκύει για περίπατο και ψάρεμα κατοίκους όλης της ευρύτερης περιοχής ή επισκέπτες. Αν μάλιστα κάποιος ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στο παραλιακό τμήμα του Πεταλιδίου, θα διαπιστώσει πως δεν έχουν γίνει επενδύσεις, τόσο σε ιδιωτικό όσο και δημοτικό επίπεδο, για να προσελκύσουν τον κόσμο, ενώ δεν υπάρχει πλέον ούτε η μοναδική παιδική χαρά που λειτουργούσε κάποτε. Βέβαια, πολλοί αναγνωρίζουν πως καλώς ξηλώθηκε καθώς ήταν επικίνδυνη, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει ούτε μια... κούνια στην ευρύτερη περιοχή για τα παιδιά των ντόπιων και των επισκεπτών.
Πάντως, ορισμένοι ντόπιοι αναγνωρίζουν πως κάποιες μεμονωμένες επενδυτικές κινήσεις από ιδιώτες στην ευρύτερη περιοχή του δήμου έδωσαν πέρυσι λίγο περισσότερη ζωντάνια στο Πεταλίδι από τα προηγούμενα χρόνια, πράγμα που ελπίζουν να συνεχιστεί και στη συνέχεια να αυξηθεί.
Ο Οδυσσέας Γκουβέλης αν και βλέπει πως είναι δύσκολα γενικά τα πράγματα, δείχνει αισιόδοξος, αφού πέρυσι πράγματι διαπίστωσε μια καλύτερη σχετικά κίνηση λόγω των ξένων που εργάζονταν σε ξενοδοχείο στην Ανάληψη και είχαν νοικιάσει στην περιοχή. Οπως τονίζει, χρειάζονται επενδύσεις και υποδομές που θα προσελκύσουν ντόπιους και ξένους επισκέπτες.
Η Patricia και ο Alan Furness μένουν στο Πεταλίδι τα τελευταία 8 χρόνια, ενώ από το 1980 έχουν γνωρίσει όλη την Ελλάδα. Θεωρούν πως πρόκειται για μαγικό τόπο, όμορφο, με φιλόξενους ανθρώπους. Μάλιστα, ακόμα ταξιδεύουν πολύ αλλά το Πεταλίδι το λάτρεψαν από την πρώτη στιγμή.
Η Μαρία Μπούτση είναι αισιόδοξη για τον τόπο, αφού ξέρει πως έχει σημαντικές προοπτικές, αφού όπως τονίζει "το Πεταλίδι έχει τα πάντα και φυσικά καλούς ανθρώπους και καλή αγορά με καλά προϊόντα σε άριστες τιμές".
Η Μαρία Νικολακοπούλου δεν έχει διαπιστώσει κάτι, οτιδήποτε αναπτυξιακό τα τελευταία χρόνια. "Χρειάζονται πολιτική βούληση κι επενδύσεις, ενώ ο καθένας ατομικά θα πρέπει να κάνει πράγματα γι’ αυτόν τον τόπο" τονίζει και παρατηρεί πως δεν είναι δυνατόν σε ολόκληρη παραλία μέσα στο Πεταλίδι και να μην υπάρχει ούτε ένα μαγαζί κατά μήκος, είτε με ιδιωτική, είτε με δημοτική πρωτοβουλία.
Η Δώρα Κάτσου επίσης εκτιμά πως πρόκειται για μια πολύ όμορφη περιοχή με πολλές δυνατότητες αλλά χωρίς καμία ανάπτυξη "γιατί δεν υπάρχουν χρήματα και επενδύσεις" λέει χαρακτηριστικά. Στέκεται ιδιαίτερα στο πρόβλημα με την προκυμαία, όπου εδώ και 5 χρόνια δεν έχει γίνει αποκατάσταση, με σημαντικές συνέπειες στον τουριστικό τομέα. Παράλληλα βλέπει γενικότερη εγκατάλειψη  και φυσικά σχολιάζει αρνητικά το γεγονός πως δεν υπάρχει ούτε μια παιδική χαρά, αφού η παλιά ξηλώθηκε αλλά δεν αποκαταστάθηκε ποτέ. "Ερχονται Αθηναίοι, ρωτάνε πού είναι η παιδική χαρά κι εμείς απαντάμε... πουθενά. Είναι τραγικό να μην υπάρχει έστω μια παιδική χαρά".
Η Ερη είναι από την Αλβανία και το Πεταλίδι, όπου ζει εδώ και 12 χρόνια, το χαρακτηρίζει μαγικό τρόπο. Βλέπει πως υπάρχουν αρκετές προοπτικές, τις οποίες όμως κανένας δε φαίνεται να λαμβάνει υπόψη. "Το Πεταλίδι μπορεί, αλλά δε γίνεται τίποτα" σχολιάζει χαρακτηριστικά.