Ομως, δέχθηκαν επιθέσεις από Ισραηλινούς εποίκους, συνελήφθησαν από την Ισραηλινή Αστυνομία, παρουσία και του Στρατού, κρατήθηκαν σε φυλακή δεμένοι χειροπόδαρα και απελάθηκαν.
Μεταξύ αυτών, δύο Καλαματιανοί – στελέχη του Οργανισμού “Δρόμοι της Ελιάς” ο Γιώργος Τσίρης και η Μαρινέλλα Κατσιλιέρη, που παρουσίασαν τη Δευτέρα σε συνέντευξη Τύπου στο Εργατικό Κέντρο της πόλης, την οδυνηρή εμπειρία τους και την επιθετική πολιτική του Ισραήλ “εναντίον των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκείας”.
Αρχικά, ο Δονάτος Νίκου, μέλος της Αντιφασιστικής Κίνησης Καλαμάτας, παρατήρησε ότι παρά τις ελπίδες που δημιούργησε η εκεχειρία, το Ισραήλ συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Γάζα με 120 νέους νεκρούς και τη γενοκτονία να συνεχίζεται.
Για τις επιθέσεις που δέχθηκαν οι εθελοντές από 8 χώρες, επισήμανε ότι το Ισραήλ με τους εποικισμούς θέλει να ξεριζώσει τους Παλαιστίνιους από τη γη τους.
Ο Δ. Νίκου και ο Γ. Τσίρης σημείωσαν ότι “σκοπός όλων των εθελοντών –Ελλήνων και ξένων ήταν να συμβάλλουν στην προστασία των ευάλωτων ελαιώνων της Παλαιστίνης, σύμβολο ανθεκτικότητας και κληρονομιάς, ενάντια στις αυξανόμενες προκλήσεις, να βοηθήσουν στο λιομάζωμα και να καταγράψουν παραβιάσεις σε περιοχές που απειλούνται από τη βία των ισραηλινών εποίκων και την κατάσχεση γης. Το δέντρο της ελιάς αποτελεί ζωτική πηγή διαβίωσης για χιλιάδες παλαιστινιακές οικογένειες. Στις συνθήκες της στρατιωτικής κατοχής και της βίας των εποίκων, η συγκομιδή του καρπού της αποτελεί μια πράξη με μεγάλη συμβολική σημασία, ριζωμένη στην ιστορία, τον πολιτισμό και τον αγώνα των Παλαιστίνιων για την επιβίωσή τους και την παραμονή στη γη και στα σπίτια τους. Οι εθελοντές λειτουργούν ως προστατευτική παρουσία, υποστηρίζουν τις στοχευμένες κοινότητες και ενισχύουν τις φωνές των Παλαιστινίων στον αγώνα για να αποτραπεί η βία των ισραηλινών εποίκων, να τεκμηριωθούν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να υποστηριχθούν γεωργικές δραστηριότητες ζωτικής σημασίας σε αυτές τις απειλούμενες κοινότητες”.
Ο Γ. Τσίρης και η Μαρ. Κατσιλιέρη ενημέρωσαν ότι οι εθελοντές φιλοξενήθηκαν σε χωριά της Ζώνης C της Δυτικής Όχθης, όπου η βία των ισραηλινών εποίκων είναι πιο διαδεδομένη. Την φροντίδα για τη φιλοξενία και τη συμμετοχή τους στη συγκομιδή της ελιάς είχε η Ένωση Επιτροπών Αγροτικής Εργασίας (UAWC), ένας αναγνωρισμένος εθνικός και διεθνής αναπτυξιακός οργανισμός που προωθεί τη συνεταιριστική δράση και τον εθελοντισμό, με στόχο την παροχή μιας μη βίαιης και ειρηνικής διεθνούς προστατευτικής παρουσίας εντός αυτών των στοχοποιημένων κοινοτήτων.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΕΛΑΣΗΣ
Συνεχίζοντας, σημείωσαν ότι “τις πρώτες μέρες της διαμονής μας Ισραηλινοί έποικοι σε μια προσπάθεια να καταλάβουν παλαιστινιακή γη, να επεκτείνουν τους παράνομους ισραηλινούς οικισμούς και να εκφοβίσουν τις τοπικές κοινότητες, ώστε να φύγουν, ξερίζωσαν 150 ελαιόδεντρα στο χωριό Μπαρντάλα, στη βόρεια κοιλάδα του Ιορδάνη, καταστρέφοντας τα μέσα διαβίωσης πολλών οικογενειών. Επιθέσεις έγιναν, επίσης, σε παλαιστινίους αγρότες στο Μπεϊτ Φατζάρ, νότια της Βηθλεέμ, τραυματίζοντας αρκετούς από αυτούς. Μάρτυρες ανέφεραν ότι οι επιτιθέμενοι πέταξαν πέτρες, έβαλαν σκυλιά να κυνηγήσουν ανθρώπους και έκαψαν αυτοκίνητα.
Στις 16 Οκτωβρίου βρισκόμαστε σε διαδικασία συγκομιδής του καρπού με τα χέρια (χωρίς μηχανικά μέσα) σε έναν ελαιώνα πλησίον της πόλης Χαουάρα. Ειδοποιημένοι από έποικο (και παρουσία του σε όλη τη διάρκεια όσων περιγράφονται παρακάτω) εμφανίστηκαν αρχικά 10 οπλισμένοι στρατιώτες και στη συνέχεια άλλοι τόσοι αστυνομικοί και μας οδήγησαν στην παρακείμενη κατοικία του ιδιοκτήτη του ελαιώνα, τείνοντας στο πρόσωπό μας τα όπλα τους.
Μας αφαίρεσαν διαβατήρια και κινητά τηλέφωνα και μας οδήγησαν στην γενική αστυνομική διεύθυνση στην πόλη Αριέλ, όπου παραμείναμε υπό κράτηση, ανακρινόμενοι. Μετά από πολύωρη ολονύκτια κράτηση πληροφορηθήκαμε ότι κατηγορούμαστε για τρομοκρατία και οδηγηθήκαμε στα κρατητήρια του αεροδρομίου Μπρεν Γκούριον του Τελ Αβίβ για απέλαση. Πέντε εθελοντές (μεταξύ των οποίων η Μαρινέλλα Κατσιλιέρη) απελάθηκαν πριν από την αργία του Σαββάτου (18 Οκτωβρίου). Οι υπόλοιποι εθελοντές (μεταξύ των οποίων ο Γιώργος Τσίρης) οδηγήθηκαν στη φυλακή Γκιβόν, όπου παρέμειναν αρκετές μέρες και δεμένοι χειροπόδαρα δικάστηκαν, προτού απελαθούν μέσω Ιορδανίας.
Σε όλη τη διάρκεια της κράτησης δεν είχαμε δικαίωμα επικοινωνίας ούτε με την οικογένεια μας ούτε με την πρεσβεία της χώρας μας, αλλά ούτε και μεταξύ μας, ήμασταν υπό συνεχή επίβλεψη στρατιωτών και αστυνομικών με βαρύ οπλισμό, χωρίς πρόσβαση στα προσωπικά μας είδη και φάρμακα, επί ώρες χωρίς νερό και χρήση τουαλέτας και υφιστάμενοι συνεχείς προσταγές, υποτίμηση και ειρωνικά σχόλια από τους ισραηλινούς αξιωματούχους. Πληροφορίες σχετικά με την
απέλαση και την αποφυλάκιση του Γ. Τσίρη δόθηκαν αργότερα και με δυσκολία από τις Ισραηλινές αρχές, μετά από παρέμβαση του εκτελεστικού διευθυντή του Οργανισμού «Δρόμοι της Ελιάς» Γιώργου Καραμπάτου προς το υπουργείο Εξωτερικών και τις πρεσβείες μας στο Ισραήλ και την Ιορδανία. Η απέλαση ολοκληρώθηκε ομαλά χάρη στις ενέργειες των διευθυντών των προξενικών γραφείων της Ελλάδος Ν. Μαυροειδή (Ισραήλ) και Π. Κονδυλάρου (Ιορδανία)”.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οπως επισημάνθηκε, “αυτή η συμπεριφορά απέναντι σε μια ειρηνική δραστηριότητα, όπως το λιομάζωμα, αποδεικνύει ότι η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ που αυατοπαρουσιάζεται ως «η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή» δεν πείθει υποστηρίζοντας ότι πολεμάει την τρομοκρατία. Στην πραγματικότητα, πολεμάει τη μνήμη, την παράδοση και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Κάθε ελαιόδεντρο που κόβεται ή εγκαταλείπεται, κάθε παιδί που μεγαλώνει με τον φόβο των εποίκων, κάθε πράξη αλληλεγγύης που εκλαμβάνεται ως τρομοκρατία, δηλώνει την άρνησή τους να δούνε τον άλλον ως άνθρωπο. Είτε είναι παλαιστίνιος κάτοικος της Δυτικής Όχθης, είτε ξένος. Μέσα από αυτό το γεγονός φάνηκε το μέγεθος της σκληρότητας και της αλαζονείας της φασιστικής κυβέρνησης του Ισραήλ σε όλο της το μεγαλείο. Αποδείχθηκε επίσης ότι η επιθετική τους πολιτική δεν είναι εναντίον της Χαμάς. Είναι γενικώς εναντίον των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκείας”.
ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν, η καλλιέργεια της ελιάς είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ζωής και της οικονομίας των Παλαιστινίων. Με πάνω από 10 εκατομμύρια ελαιόδεντρα στα κατεχόμενα εδάφη, ο τομέας της ελιάς είναι ζωτικής σημασίας για τουλάχιστον 100.000 παλαιστινιακές οικογένειες.
Από το 1967, 800.000 ελαιόδεντρα έχουν ξεριζωθεί και δεκάδες χιλιάδες άλλα έχουν υποστεί ζημιές από βία ή παραμέληση. Μόνο κατά τη συγκομιδή του 2023, καταστράφηκαν πάνω από 278.000 δέντρα, με αποτέλεσμα απώλειες 10 εκ. δολαρίων για τους αγρότες. Οι συνεχιζόμενοι περιορισμοί και η βία έχουν καταστήσει τη συγκομιδή ελιάς πιο επικίνδυνη, με 3.100 δέντρα να έχουν καεί ή κοπεί μόνο το 2024.
Η βία των ισραηλινών εποίκων στη Δυτική Όχθη έχει κλιμακωθεί δραματικά, με την Περιοχή C να υφίσταται το μεγαλύτερο βάρος αυτών των αμείλικτων επιθέσεων.
Σύμφωνα με στοιχεία του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών (OCHA), οι έποικοι έχουν επιτεθεί σε Παλαιστινίους σχεδόν 3.000 φορές στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη τα τελευταία δύο χρόνια. Μόνο τους πρώτους 8 μήνες του 2025 έχουν σημειωθεί περισσότερες από 1.000 βίαιες επιθέσεις από εποίκους…, που δείχνει ότι η φετινή χρονιά είναι σε καλό δρόμο να γίνει η πιο βίαιη μέχρι σήμερα”.
Γ.Σ.
