Του όρθρου και της πανηγυρικής θείας λειτουργίας προέστη ο πρωτοσύγκελλος της μητρόπολης Μεσσηνίας αρχιμανδρίτης Φίλιππος Χαμαργιάς, πλαισιωμένος από κληρικούς της πόλης.

Ο πατέρας Φίλιππος κηρύττοντας τον θείο λόγο, αναφέρθηκε στη γιορτή της Αναλήψεως, η οποία αποτελεί το εφαλτήριο της ανθρωπότητας για την επάνοδό του ανθρώπου στην ουράνια κατάσταση και την συμμετοχή του στην Βασιλεία των Ουρανών. Είπε χαρακτηριστικά ότι “η σχέση μας με τον Θεό μάς υποδεικνύεται από τον ίδιο τον Χριστό, αφού ό,τι μας χαρίζει μας το χαρίζει ως δώρημα και ευλογία και το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε κι εμείς. Να του προσφέρουμε την προσευχή και την ελπίδα μας όχι ως υποχρέωση ή καθήκον αλλά ως μέτρο της αγάπης και της αφοσίωσής μας προς Εκείνον. Η σχέση μας με τον Θεό να είναι σχέση αφοσίωσης κι όχι συμφεροντολογική, μόνο για να μας πραγματοποιεί τα θελήματά μας”.

Μετά το πέρας της λειτουργίας ακολούθησε η λιτάνευση της εικόνας με τη συμμετοχή του βουλευτή Μεσσηνίας Περικλή Μαντά, του δημάρχου Καλαμάτας Θανάση Βασιλόπουλου, αντιδημάρχων και δημοτικών συμβούλων, της αντιπεριφερειάρχη Κοινωνικής Μέριμνας Μαρίας Οικονομάκου, του γενικού περιφερειακού Αστυνομικού Διευθυντή Πελοποννήσου υποστράτηγου Ηλία Αξιοτόπουλου, του Αστυνομικού Διευθυντή Μεσσηνίας Αθανασίου Χριστόπουλου , του διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Μεσσηνίας Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου, του λιμενάρχη Καλαμάτας Δημήτρη Νέζη, ενώ την λιτάνευση συνόδευσε η Φιλαρμονική του Δήμου Καλαμάτας και άνδρες του Λιμενικού Σώματος, οι οποίοι μετέφεραν στους ώμους την εικόνα.

Με την ολοκλήρωση της λιτανείας και μετά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από την Φιλαρμονική, ο πατέρας Φίλιππος, εμφανώς συγκινημένος, εξέφρασε την απορία “με τι ψυχή μπορούν κάποιοι να θεωρούνται Έλληνες και να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο, ενώ συγχρόνως τάσσονται υπέρ της καύσης των νεκρών; Με τι ψυχή ξεστομίζουν τον στοίχο «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά;»”.