Η ιερατική σύναξη πραγματοποιήθηκε σε δύο μέρη. Το πρωί στο Σκουροχώρι Πύργου με τη συμμετοχή των κληρικών των περιφερειών Πύργου και Ωλένης και το απόγευμα στην Ανδραβίδα με τη συμμετοχή των κληρικών των περιφερειών Αμαλιάδος, Πηνείας και Λασιώνος. Ο πατέρας Φίλιππος ανέπτυξε την εισήγησή του με θέμα “Το κήρυγμα ως λειτουργικός λόγος στον «λειτουργικό χώρο» του 21ου αιώνα”. Και στις δύο συνάξεις μετά την εισήγηση ακολούθησε εποικοδομητικός διάλογος με τον σεβασμιώτατο κ. Αθανάσιο, τον πατέρα Φίλιππο και τους κληρικούς, ενώ πριν το τέλος του εσπερινού στην Ανδραβίδα απηύθυνε πνευματικό λόγο και στο πολυπληθές εκκλησίασμα.
Στην εισήγησή του για το κήρυγμα ο πατέρας Φίλιππος, μεταξύ άλλων, σημείωσε: “Ο Θεός είναι ο πρώτος κήρυκας και έδωσε στην Εκκλησία την εντολή να κηρύττει το Ευαγγέλιο με το λόγο! Χωρίς το κήρυγμα του λόγου δεν θα μπορούσε να υπάρχει χριστιανισμός. Ο Χριστός συνέχεια μιλούσε στους ανθρώπους. Δεν αρκέστηκε μόνο σε πράξεις αγάπης και φιλανθρωπίας, ούτε κήρυττε μόνο με τον τρόπο ζωής Του. Μιλούσε, δίδασκε, έλεγχε!
Ο λόγος κινητοποιεί τους ανθρώπους, αποτελεί το μυστικό στην ανθρώπινη επικοινωνία. Και ο λόγος πρέπει να διατυπωθεί. Από ποιον; Από μας, τους ανθρώπους της Εκκλησίας. Ώσπου να ηχήσει ο λόγος της πίστης, κανένας δεν πρέπει να εφησυχάζει στη θέση του, διότι αδιαμφισβήτητα ζούμε σε μια μεταβαλλόμενη κοινωνία και καλούμαστε να προσαρμόσουμε τον λόγο στην σημερινή πραγματικότητα, χωρίς όμως να τον συσχηματίσουμε με τα του κόσμου πράγματα.
Προ πάντων δε να προσέξουμε κάτι σημαντικό. Ο σκοπός μας πρέπει να είναι να μεταφερθεί ο Ευαγγελικός Λόγος σε αυτούς που βρίσκονται στο πεζοδρόμιο και όχι να ανεβάσουμε τον πεζοδρομιακό λόγο στον άμβωνα!!! Το κήρυγμα δεν γίνεται πίνοντας καφέ ή βγάζοντας το ράσο μας ή πρωτοτυπώντας, δανειζόμενοι νέες μορφές επικοινωνίας, όπως π.χ. μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή νέα μοντέλα όπως π.χ. η τεχνητή νοημοσύνη.
Το χιλιοειπωμένο μοντέλο «κήρυττε με τη ζωή» δεν πρέπει να μετατρέπεται σε πρόφαση δικαιολόγησης της τεμπελιάς και της αδιαφορίας μας. Ο σημερινός άνθρωπος δεν ζει αληθινά χριστιανικά ούτε μιλά για την πίστη. Πρέπει να ζούμε χριστιανικά, ναι. Αλλά πρέπει να βρίσκουμε χρόνο, περίσταση και κάθε κατάλληλο μέσο για να μιλάμε για την πίστη!”.
